با توجه به آنکه نظریه های افشای اطلاعات نشان دهنده ارتباط مثبت بین حاکمیت شرکتی و افشای اطلاعات شرکت است؛ بااین وجود؛ هنوز تحقیقات متفاوتی توسط محققان ارائه میگردد. امروزه کمتر کسی اهمیت شفافیت اطلاعات مالی شرکتها را نادیده میگیرد؛ زیرا تصمیمگیری درست برای سرمایه گذاری در بنگاه های اقتصادی و تخصیص بهینه منابع کمیاب در جامعه، مستلزم وجود اطلاعات مالی شفاف و قابل مقایسه است (وانگ و حسین ، 2013). استفاده کنندگان از اطلاعات مالی، به خصوص سرمایه گذاران برای تصمیمگیری در زمینه خرید و فروش سهام، ارزیابی عملکرد مدیران و دیگر تصمیم های اقتصادی مهم به اطلاعات مالی نیاز دارند . وجود اطلاعات مالی شفاف و قابل مقایسه، همچنین رکن اصلی پاسخگویی و تصمیمگیری های اقتصادی آگاهانه و از ملزومات بیبدیل توسعه اقتصادی (کمیته تدوین استانداردهای حسابداری، 1385) و دستیابی به یک بازار سرمایه کارا، به شمار میرود. افزون بر این، افشای اطلاعات، پیامدهای اقتصادی متعددی ازجمله بهبود نقدشوندگی سهام در بازار سرمایه، کاهش هزینه سرمایه شرکتها و افزایش کاربران و افزایش توان پیش بینی استفاده کنندگان از اطلاعات را به دنبال دارد که این موارد درنهایت منجر به افزایش ارزش شرکت میشود . شفافیت و افشا از کارکردهای اصلی حسابداری و اجزای اساسی حاکمیت شرکتی است به عقیده ساموئل  و همکاران(2002)کیفیت افشا میزان اطلاعاتی است که از سوی شرکتها در متن صورت های مالی اساسی یا در یادداشت های همراه برای کمک به تصمیم گیری ارائه میشود، این اطلاعات توضیحات مفصلی را در مورد وضعیت مالی و نتایج حاصل از عملکرد آن ارائه میکند. شفافیت اطلاعات مالی از جنبه اقتصادی نیز اهمیت دارد، زیرا باعث بهبود تخصیص منابع میشود و یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار در ایجاد شرایط رقابت کامل و ایجاد فرصتهای برابر در این بازار است. نقصان اطلاعات شفاف در بازار موجب افزایش هزینه معاملات و شکست بازار خواهد شد. از اینرو، در بسیاری از شکستهای اخیر بازار سرمایه، نبود شفافیت، یکی از عوامل تأثیرگذار قلمداد شده است. به عقیده آزوفرا  (2007) و چنگ  و همکاران (2006)، کیفیت پایین افشای اطلاعات علاوه بر اینکه موجب گمراهی سرمایه گذاران میشود، اثر نامطلوبی بر سرمایه و ثروت سرمایه گذاران دارد و باعث تخصیص ناکارآمد منابع و انتقال نامناسب ثروت و درنتیجه از دست دادن سرمایه گذاران میشود؛ اما دسترسی به اطلاعات افشاشده باکیفیت، نیازمند وجود سازوکارهایی خاص است(قاسمی پور وهمکاران،1402).

تعداد  محدودی  از مطالعات  دانشگاهی به صورت تجربی بر افشای آینده نگر در گزارش های سالانه تمركز می كنند. افشای رو به جلو برای همه ذینفعان ، شامل پیش بینی های آینده در موارد مالی وموارد غیر مالی سودمند خواهد بود(براوو ،2016) .كه شامل گزارش یکپارچه است كه این گزارش رویکرد جدیدی برای گزارشگری است كه منجر به نمایش  دیدگاه جامع ترسازمان ها با تلفیق موضوعات اقتصادی ، اجتماعی وزیست محیطی می شود ، نه اینکه فقط به صورتهای مالی سنتی متمركز شود(لودحیا ،2015) .یک گزارش یکپارچه با هدف ارائه ارتباط بین ابعاد مالی و غیر مالی  عملکردو چگونگی ایجاد یا ازبین بردن ارزش این سهام  برای سهامداران وسایر ذینفعان ارائه شده است(اكسلزو آرمبرستر ، 2011).